HAYRANLIĞIM BUNDANDIR

Bazen kaybolurum kendimden,
Bazen alev alýr tüm dünya,
Yangýnlarýn ortasýnda bulurum kendimi,
Bakýþlarýmýn derinliði bundandýr.

Bazen kaçarým kendimden,
Bazen zindaným olur sevda sözcükleri,
En hüzünlü þarkýlarýn nakaratýnda,
En efkârlý þiirlerin tam ortasýnda bulurum kendimi,
Efkar üstüne efkâr.
Buðulu bakýþlarým bundandýr.

Bazen kaçamam kendimden,
Bazen güneþ doðar gecenin karanlýðýnda,
Ýstesem de saklayamam yalnýzlýðýmý,
Sevdalarýn ortasýnda bulurum kendimi.
Gizemli hecelerim bundandýr.

Bazen çekilirim kendime,
Sebepsizce hasrete kýzar mýsralarým,
Unuturum; hasretin sevdaya dair olduðunu
Ve aþkýn göçmen kuþlara takýlýp gitmesinden korkarým,
Ürkek bakýþlarým bundandýr.

Bazen kýzarým kendime,
Bazen her yanýmý dikenli teller sarar,
Dokunamazsýn, dokundukça yanarsýn,
Gözlerinle sevmeyi öðrenirsin.
En tutkulu âþýklar gibi,
Ýzlemekle yetinirsin sadece,
Bestekâr bakýþlarým bundandýr.

Bazen susarým kendime,
Sanki sur üflenir tepemden aþaðý,
Darmadaðýn olur duygularým.
Sessizliðin gölgesinde bulurum kendimi.
Suskun bakýþlarým bundandýr.

Bazen âþýk olurum kendime,
Ferhatlar, mecnunlar gelmez gözüme,
Ne çöl ararým yeryüzünde gezmeye,
Ne de aþýlmayý bekleyen dað,
Anladým ki,
Aþk aranmýyor öyle her yerde
Üzgünüm leyla, üzgünüm þirin,
Kavuþmak bize de yâr olmadý.
Aþka hayranlýðým bundandýr.

Erdal EBEM


Sosyal Medyada Paylaşın: