HERKESTEN BAŞKASIN
ben sevdayý sende öðrendim,
uðruna þiirler yazmayý..
heceler dizmeyi boynuna boncuk boncuk
seni doyasýya yaþamayý..
kaç uyku bölündü yoluna sevgili,
kaç sabahýn güneþisin?
ruhumun ilk ve son eþisin,
hayatýmýn tek anlamý.
ne var ki öylece baksam gözlerine,
dudaðýnda bana iyi gelecek tek cümle,
benim için asla deðiþme,
deðil mi ki her þeyimle seninim..
bir çaðýrýþ var sözlerinde,
buralarda nasýl kalýrým bilmiyorum.
ve o gülüþün bir baþkasý içinse,
bu hayatý öylece terk ediyorum.
süzme öyle uzun uzun sevgili,
vallahi kendimden geçiyorum.
senden önce nasýl yaþamýþým,
maziyi esefle izliyorum.
bir iþaret göster artýk
hýzlýca yenilensin saatler,
beni kendimden soðutan
þu anlamsýz boþ vaatler..
saçlarýnda kokusu sevdanýn
göðsünde ay parçasý,
yüreðinde aþkýn resmi saklý
ve sen herkesten baþkasýn..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Faruk Pehlevi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.