Sýk aðaçlý ormanlarýn kayýp olgusu. Hayýr hala oradayým! Ben de saklý ruh dolgusu. Biraz çetin zamandayým.
Neþe saçar mimiklerim. O ormanda bir baþkayým. Titriyordu ah saçlarým. Gamzeliydi yanýþlarým. Rüzgar deðse içim uyuþur. Beklentisiz her andayým. Ki beklemekle gelmez duygu. Amansýz bir savaþtayým.
Korkma duymaz bir tanesi, Biraz daha karanlýðým. Uyku sýzlar her sönüþte. Bekler gibi her sonlarým.
Ruh çekildi gitti bak. O çocuk da küstü iþte. Yeni sezgilerle yarýþtayým. Bu ürperti sýzdý iþte. Dokunmayýn kanar yaným! Kanatmaya dokunmayýn. Çürük nefes sarmaz öyle. Çürür gider bakýþlarým.
Bu sabah ýslaktý saçlarým... Kurutmaya yok Güneþ’im. Merdivenli gökyüzünde. Nefes sarar dumanlarým.
Saf sýkýntý deðil ki, Sar sýkýþtý kýrýk izgi. Beklediðim garip çizgi. Kayboluyor bakýþlarým.
Pembe kaldý çocuk düþler. Her pembe ayrý iþler. Sende kalsýn al yanlarým. Al ki gitsin karanlýðým. Anla iþte boþ anlarým.
Senle dolsun gür saçlarým. Senle olsun evim baðým. Sen de duy ki ben baþkayým. Öfke dolu týrnaklarým. Gel kaþýndý göz kapaðým. Rimel sürmez anýþlarým.
Sade tutku, yalnýz öfke, Hiç dinmeyen eþsiz cümle. Koy bi nokta bitsin öyle...
Dalgalandý bak saçlarým...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Faruk Pehlevi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.