UÇUN KUŞLAR

Yýllardan da önceymiþ,
Kadrime geçen yýllar.
Yutaðýmda öfkeymiþ,
Her yuttuðum anýlar.

Göðsüme çocuk deðmiþ,
O sevdiðim göðsüme...

Ýnsanlar hep kahpeymiþ,
Bugün deðdi göðsüme...

Herkes madem Cennet’de.
Neden böylesi kavgalar?
Uzlaþý sevgisine...

Meðer menfaat çalmýþ,
Zarafet aynalarým.
Yine erken uyandým.
Aynaya boya çaldým.


Sevgi madem ömürlük.
Neden ette kemikte?
Topraðýn alacaðý,
Leþ kokan o, Güneþ’de.

Bir hayat sarmaz beni,
Sevda denilen düþte.
Yýllanmýþ hediyemin,
Sarhoþ sesi bu keþte...


Sana lazým olur mu diye,
Bir mülteciye sadaka veresim var.
Toprak almaz bu leþi...
Sonra acýr dururum.
Kendisiyle dövüþte.



Bir ahlak harbinde ciðerpare savaþasým var.
Topla tüfenk söðüþte.
Beyaz atlarýmýzý
Fýrtýnalar vurdular.


Nur kokan yazmamýzý
Kalbimizle bozdular.

Hak etmez hiçbir ruh,
Böyle edna kýyamet.
Kendi sayfamda pusum,
Gömleðimde garabet....

Uçun kuþlar uçun!
Yarýn göç mevsimidir.
Mevti bekleyen düþler,
Sonsuz keyiflenmededir.

Uçun kuþlar uçun!
Ben hatra tevbeliyim.
Sizin mevsiminiz bahar.
Ben eþsiz sabitteyim.


Evimin yok penceresi,
Sigaramýn yok kartonu,
Gönlümün yok sahibi...
Kanatlarla seviþin....

Sosyal Medyada Paylaşın: