MÜTEMADİYEN AŞKLASIN

þimdi hangi kelimeleri ekleyeyim yoluna,
hangi kafiyeler tanýmlasýn seni?
sen odamýn, evimin rengi
baharýmýn kokusu, ruhumun dengi..

penceremin önünden geçen kuþlar,
bilinmezliðe göç ediyorlar.
belki de senden bir iz arýyorlar,
yýpranmýþ kanatlarýnda hep aþk izleri..

tutamam ben o özgürlüðe kaçýþlarý,
özgürlük adýnda tutsak kalýþlarý,
senden bana o hiç olmayan adýmlarý
edemem tarif, sonsuza dek yazsa da kalemim..

belki bir an kýrýlýr gücenirim,
duramam buralarda, sana seslenirim.
hani nerede çocukluðumun oyunlarý,
aðaçlarýn içinde kovalamacalarý..

bir kere daha çýkarýr mý hayat seni karþýma,
son bir özlem dindirme çabalarým,
gözlerinde saklý nadide gizem,
yüreðin konuþsun ben hep anlarým.

zaman geçtikçe anladým, sen baþkasýn,
yeni bir söz söyle kusurumu baðýþlasýn.
Yaþayan herkesi sildim solumdan,
inan bana mütemadiyen aþklasýn..
Sosyal Medyada Paylaşın: