gövdem yeþil bir ormanýn topraðýnda kaydýkça konuþkan þehri ellerimin üstüne koyup durdursana çocuk!
-gökyüzünde bir çift kanat-
zamanýn kuyruðunda sallanan duman bakýþlý parçalarla kayboluyor aklým yaþamak dediðin kalabalýktan düþmek ince ince düþ ererken dil tozlarý.. durma kuþ yaðmurlarýyla türküler söyle bana öyle karanlýk bakma ayaðýmda merdivenler.. ben ki bulut/ bulutca çözüldüðüm kýyý bazen ay bazen güneþ duyuyor musun? týkýrtýlarýný bahçelerin
-gözlerimde gök gibi açýk bir deniz-
atlas saçlarýný tarayarak yaslan göðsümün ilkbahar penceresine yüreðimin kuyusunda o derin sýzý uykumun iplerine baðlý rüya sensin o düðüm biraz ýþýk biraz kelebek dünyanýn sýrtýnda kaybolmuþ ellerim ki ölüm ne yakýn ne de uzak
-zamanýn belleðinde beyazlar giymiþ tabiat-
ahh çocuk gözüme kalansýn lacivert ve dilsiz oynasaydýn kendinle niye soðuk ellerin üþüyor musun?
bir kereliðine sussun diye kuþlar rüzgarý dudaklarýmla öpüyorum mavi ve yeþil yalnýzlýðýma tel tel örülür sapsarý hüzün bu saksýlar mutluluk þarkýlarý
Bilirim tesbihe dizili zaman þiirlerimin kanatlarýnda göksarmaþýðý..
... Sosyal Medyada Paylaşın:
-Tesbih- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.