baþladýðým ilk dizenin ismi umuttur kardelen nasýl deler soðuk topraðý beyaz iþler bakýþlara renginden sýzar ruhumuza tuttuðu ayna nasýl incecik ve derinden
bu topraklarda barýþa yürüyen insanlar eksilmez o zaman eksilmez dað ayaklý çeþmeler akar, unutulmuþ köy yolunda eksilmez yüzümüzde gülmek çizgileri hep sevgi suyundan içen
ayaklarýný nerede unuttun diye sormayacaðým iþte yürüyemezsin bilirim takma bacakla nasýl kuklalar büyütemezse kendini büyüyemezsin öyle
nerede umut görsen yürürsün oraya deðil, çýkarýn olduðu için kaldýrýldýðý için coþkun akan nehirlerin önünden pislik yýðýný engeller!
bilirsin duracaðýn yeri kucaklayýp sevgi ormanýný insan getiren þiire derin bir soluk alýrsýn çiçeklerinin açtýðý yerde
ah aynada görsen kendini!
16. 01. 2021 / Nazik Gülünay
Ahmet Coþkun 1 arkadaþýma çok teþekkürler..
umudun peþinden koþanlar güzel günleri getirecekler onlar gökteki yýldýzlar kadar çoklar karanlýklarý delip gelecekler
Minoþ- caným arkadaþýma çok teþekkürler..
Umut ve sevgi hayatýn can suyu Onlarsýz çorak bir topraktýr insan oðlu Susan dilsiz þeytan, haykýrmasa insan oðlu Araþtýran okuyan, sorgulayan bulur doðru yolu
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.