UYANIK SAFLAR

Kimisi alýþýktýr gizli kirli sefaya,
Umduðu olmayýnca akýl düþer zaylara,
Sýrdaþýyla verdi mi kinle kafa kafaya,
Dakikalar ay olur, daðlar düþer aylara.

Yarý þeytan derler de bazýlarý tam þeytan,
Arzusuna uyma da gör kime kalýr meydan,
Öyle bir suç yükler ki hem de en aðýr boydan,
Sýðamazsýn o suçla vadilere koylara.

Ancak düþünmezler ki sarýldýðýnda geri,
Bu filim seyredilir ta ezelinden beri,
Ayan olduðu zaman o kötü karakteri,
Neler yakýþtýrýlmaz o gizemli boylara?

Ýnsan olaný kýsan mizacýndaki ardýr,
Bazýlarý da belki sanýr korkusu vardýr,
Demezler ki konuþsa dünya kimlere dardýr?
Çünkü dümdüz geliyor düþünmeyen toylara.

Kimse bilmez ya kimi nerde nasýl oturdu?
Sonra kimin peþine düþüp niçin kudurdu?
Nereye gidip neden utanmadan dem vurdu?
Bilinse tükürmez mi duyan öyle soylara?

Ateþi yaktýðýnda bil ki çýkar dumaný,
Sarar o gizlendiðin damý sapý samaný,
Gerçeði gören duymaz imdat ile âmâný,
Dalar etrafýndaki tehlikeli faylara.

Aklý olan düþünür biraz arýnýr gaftan,
Ar eder de utanýr çevre ile etraftan,
Desen de hiç bekleme bunu uyanýk saftan,
Rezillik yetmez böyle söz dinlemez taylara.


Sosyal Medyada Paylaşın: