ZOR GİBİ

Bir güzel sevmiþtim gözleri mavi,
Saçlarý sarýþýn yüzü kar gibi,
Görmedim öyle bir yürekten kavi,
Aþkýna baðlanýp olan har gibi.

Gencecik yaþýnda daha çok toydu,
Düþünmeden beni kafaya koydu,
Öyle bir kapýlýp kalbine uydu,
Gönlü her an benle ahu zar gibi.

Çoðu geceleri gidip sahile,
Bazen sarmaþ dolaþ bazen el ele,
Gezerken özünden dökülüp dile,
Derdi ki olsaydýk evli yar gibi.

Bazen çok taþardý öðüt verirdim,
Üzülürdü yanar ben de erirdim,
Sevgimle demleyip sevindirirdim,
Parlardý gözleri mavi far gibi.

Hiç eðip de incitmeden dalýný,
Doyasýya emdim taze balýný,
Evliliðe yoramadýk falýný,
Ev yanardý ateþ alev kor gibi.

Duydum tüter o ateþin bacasý,
Sahil, yamaç, sinemanýn locasý,
Unutulmaz çýlgýn aþkýn hocasý,
Ýçinde nar dilindeymiþ tar gibi.

Ýlk göz aðrýsýný yaþayanlarýn,
Eski yarasýný kaþýyanlarýn,
Böyle aðýr bir yük taþýyanlarýn,
Doktoru bulunmaz, iþi zor gibi.



Sosyal Medyada Paylaşın: