Aşk yeter mi

kar yaðsa bakýþlarýna, buz sarkýtlar sallansa
kaçsa uzaklara sevgi yumaðý
su yýkamasa adýmlarýn kirini kimi adamlarýn
umudumdan uzaða gitse yar, elleri ýrasa
diz boyunu geçse dikenler
yollarý týkasa
yeter mi aþk,
aþk yeter mi?

söz ulaþmasa koyu sessizlikte
görmese döndüðümü yalnýz çevremde
elim uzanamasa diðer eli tutmaya
boyumuzu aþsa karanlýk önümüz týkansa
eksilse çocuklarýn gülmeleri, oyunlar
yetmese özgürlük þarkýsýný söylemeye sesim, kýsýlsa
bir düðme bulur mu açmaya ýþýðýmý?

yeter mi aþk
bu rengi gün güne soldurulan günleri
ap ak, bembeyaz bir güne boyamaya?
kapalý tünelleri açýp ýþýða yürümeye
hep polis ayaklar mý kovalar
durup nefes aldýðýnda gerçeðin duraðýnda
hurraa dalýnýr mý bayraðý mandalla tutulu kapýdan
gün ýþýmadan daha
kelepçe vurulur mu öðrenciye?
götürülür mü bir düþman gibi

terörist yaftasý mý yapýþtýrýlýr
ne zaman dar kapýyý geniþletip
güneþe açtýðýnda göðsünü
bir araya gelemez mi beþ kiþi
söyleyemez mi özgürlük þarkýlarý?
baðlanýr mý dili
daha aðzýný açmadan
olamaz mý
herkesin özel bir kapýsý
dost yüze gülümseyeceði.

aþk yeter mi
bütün kilitli kapýlarý açmaya?

13. 01. 2021 / Nazik Gülünay


Sosyal Medyada Paylaşın: