Ekmek
On beþinde düþtüm gurbet yoluna
Özlem sardý; ekmek dedim ve sustum
Mevlam böyle yazmýþ ise kuluna
Ekmek yardý; ekmek dedim ve sustum
Alýn terim gözümdeki yaþ sildi
Soðuk yatak... ne çektiysem o bildi
Küfür duydum baþým öne eðildi
Ekmek vardý, ekmek dedim ve sustum
El bilmez ki içindeki elemi
Herkes kendi gibi sanýr alemi
Kýrmak için niyet ettim kalemi
Kalem hardý; ekmek dedim ve sustum
Yolu düþmez hanemize sefanýn
Canýn versen adý yoktur vefanýn
Senelerdir çektiðimiz cefanýn
Ekmek ardý; ekmek dedim ve sustum
Gurbet iþte elindedir namerdin
Gurbetteysen az ilacýn çok derdin
Kalkýp desem, ömrüm aldýn ne verdin
Ekmek verdi, ekmek dedim ve sustum
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.