Bir Nalana Eş Benim
Yosun tutmuþ suyum ben, ayak basmaz topraðým
Hatýrlanmayan isim, unutulan düþ benim
Henüz bahar görmeden daldan kopan yapraðým
Katarýný kaybeden o yaralý kuþ benim
Ne mevsimler tükettim, bahar bitti yaz bitti
Türlü taam tatsam da dilimdeki haz bitti
Rengarenk oldu alem, bende ise saz bitti
Ýçi yanan güneþin gözündeki yaþ benim
Tutsam zeri elimle, ucuz olur demirden
Attýðým her adýmda bir taþ düþer ömürden
Fermanýdýr kaderin, kaçamam ki emirden
Celladýn kaldýrdýðý o gövdesiz baþ benim
Minnet edemem aþka, aþk çektiðim cefadýr
Yüreðimdeki hicran belki aþka sefadýr
Bilirim ah-ý zarým maþuklara þifadýr
Bir savaþ meydanýnda taþ üstünde taþ benim
Esvabým iki kelam, hem çarýðým bu benim
Aðlamayý unuttum, hýçkýrýðým bu benim
Ýsyan deðildir elbet, kalp kýrýðým bu benim
Bir mecnuna ahbabým, bir nalana eþ benim
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.