Dedim ki...
Dedim ki ben zalime; yetim hakkýný yeme
Suyla yýkanmaz zulüm, ateþ tahtý da yakar
Sürerim saltanatý yanýma kalýr deme
Dünyada ettiklerin ukbada bir bir çýkar
Bir gün aklýn aldatýr, dermanýn da tükenir
Tek muktedir Allah’týr, baki sanma gücünü
Yedi kýta dolaþan fermanýn da tükenir
Gün gelir Firavundan alýr Musa öcünü
Yüzyýl bile yaþasan kaçamazsýn ecelden
Çalar elbet kapýný o heybetli Azrail
Dünya sana karnaval, çalýp oyna her telden
Zaman hüzne gebedir, sürur edebi deðil
Deðiþmez ki hakikat türlü efsun göstersen
Atsan bile ateþe mazlum elbet kavidir
Yolunda ram olana ikbal daðýt istersen
Huzurunda Rahman’ýn her insan müsavidir
Dedim ki ben zalime; satýn aldýðýn vicdan
Senin için de bir gün fiyat biçer pazarda
Þu üç günlük dünyada kalbini satan insan
Ne ihsan ne merhamet beklemesin mezarda
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.