Aynadaki Adam

Biri bakýyor bana, yüzünde kýrýk camlar
Korkuyorum, yaklaþýp sen de kimsin demeye
Gün batmasýn, gelmesin istiyorum akþamlar
Sirayet etmiþ gibi evimdeki her þeye
Dokunsam onun eli, baksam onun gözleri
O yüzden bazý günler temizlerim her yeri

Soframda iki kiþi; bardaðýmdan içiyor
Bir týkýrtý mutfakta; tabaklarý yýkamýþ
Kah bakarým arkamdan kah önümden geçiyor
Pek de mahir sayýlmaz, lavaboyu týkamýþ
Kusurlarýna susup ses etmiyorum vallah
Þekeri var kim bilir, tutup vurur maazallah

Beli biraz bükülmüþ, avuçlarýnda nasýr
Aðarmýþ saçlarýný aydan aya tarýyor
Doðumunun üstünden geçmiþ gibi bir asýr
Kaybolan yýllarýný sokaklarda arýyor
Bana benziyor biraz, yalnýz ve müteessir
Üstüne çökmüþ sanki koca alem-i kebir

En çok da aynalara bakýnca ürperirim
Zira ne zaman baksam, arkamda onun yüzü
Kapatýp gözlerimi bir mum gibi eririm
Geceyi sen al derim, bana býrak gündüzü
Tebessüm edip gider; ben dimaðý yorarým
O mu ben, yoksa ben mi oyum diye sorarým

Sanrýlar mý diyorum bana bunu yaþatan
Eyvah, divane olup aklý daða mý sürdüm
Hayýr, hayal olamaz her anýmý kuþatan
Ki mavi pardösümü giydiðini de gördüm
Belki de bu adamla yaþamaktýr kaderim
Belki bir gün baþýmý alýp burdan giderim


Sosyal Medyada Paylaşın: