coþku duymaya deðer mi bilinmezlik kurmuþ belli belirsiz çadýrýný bütün ýþýklarý yanmýyor iþte evlerin kim þu araçlarýn sahipleri aðaçlar sermiþ yapraðýný ýssýz yere
bize gülmedi geçen yýl ölen öldü, kalan saðlar bizimdir oldu ülkemizde aþýsý bile rüya neredeyse korona virüsün iyileþtiðine sevindik hasta yakýnlarýmýzýn daðlar yine yükseldi, bulutlandý güneþ baþýný alýp gitmez dileriz ay durur yerli yerinde
yine oturdum þiir devþirmeye bu kez iki bin yirmi birden bu yýla da yeter düþlerim maskelerim her þey derin bir nefes almak adýna bir aðýz tadý, mutlu gülümseme dost edineceðim günler kapý arkasýna gizlenmiþ olsun gelirim desin yeni yýla
ayný yerimdeyim sevdiðim bil belki sen de gelirsin..
01. 01. 2021 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.