Karanlýk en akýllý daðlardan tek gövdeyle örttü sessizliðin kalabalýk yüzünü..
yerin baðrýna saplanmýþ çoðalmýþlýðý küçültüyor içimden geçenlerin içi susmanýn beklemeli sözleri konuþtuðunda olduðum yeri yokluyor güncel bir sýðlýk da düþ
-eteðine takýlýp düþtüðümdü yoðun sis-
gözleri kapalý ay beþiklerinde duvar çocuklarýnýn yosun tutmuþ çizgiler ip atlayýnca kiminin boyu siz kadar aðaç kiminin aðlamaklý gözleri çekingen bir güneþ
Zýp..zýp.. ha bire yerini deðiþtirdiðinde gölgeleri eller sýrtladý dallar annemin omuzunu hep öyle durdu kýrýk gülüþler düz duvarda O sýra ben yoktum bulanýktý cam bir þiirin köpüklü dalgasýndan yýldýz topluyordum gözümün dünyasýnda parlak mercekler derince kuyu
Girdi içeri geniþ omuzlu dik duruþlu uçurum denizi,gurbeti,boraný en uzak kýyýlarý getirdi bana en yakýným oldu sevgilim
birleþti elime sonsuzluk tüm doymuþluðuyla
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
-Tesbih- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.