Gecenin duh'unda ateş
sanki hiçbir þey yokmuþ
çoðalýrken çöl suskunu günler...
bakýmsýz kuþlarýn gri seviþmelerine durdu yalnýzlýk
hangi özðürlük böler ki uykularýmý
yüzümde mermer tozlu daðlar
toroslarca yaðan
silikleþen vakitlerin köknar dalgýnlýðýna bulut doldurup yükselsek mi
yeryüzüne
akþamýn gece duh’unda ateþ
yürür rüzgarlarla
sen yürürsün
sonra ben kýzýl saçlarýmý alýp
hayallerin köpüklü baþýna
anýlarýn tavrý gümüþ kutularda utanýr çocukluðumu
durgunluðunda bildiðim t/at
tutar nefesimi yolculuðun kanatlarýna
yeþil bir deprem destan yazar maviye
sesim eski deniz
karanlýðýyla ikiye böler suyu
çatýk kaþlý sarý’nýn izlerinde
yokluðun soðuk ertesi
sensiz savaþamam
tut ellerimi
topraðýn eteklerinde çýðlýk iklimler
emer sessizliði güneþin aðýna
mor ýþýkta umudun mayasý
irkiliyorum
ikindi aðýzlarýn ten günahýyla masum dokunmalara
zamanýn düþ çarkýnda
ýssýzlýðýn yangýn sürüsü/
susan çiçekler/
boðmasýn küskün aðaçlar seni
umudun dans ettiði öpmelere sabahý besliyor öfkem
intiharýna ver gölgelerin cehennem maskesini
sensiz uyanamam
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.