takriben kaç okka çeker yalnýzlýk
kaç gökyüzü yeter
dindirmeye
içimdeki kederi
buzdan cam
dünyaya açýlan penceremde
bu soysuz ayrýlýk
uzayan bir kýþ oluyorsun
kalbimin ateþ gayyasýnda
birer birer dökülüyorsun
gözlerimden avuçlarýma
yakýyorsun
kitaplarla konuþuyor
yazýp yazýp siliyorum adýný
günde beþ vakit
buðusuna penceremin
bakýp bakýp
iðreniyorum
yapay yakýnlýklarýndan insanlarýn
olsun diyorum olsun
yalnýzlýðýmýn kalesini koruyorum
süslüyorum anýlarýmla
burçlarýný
ve sen bilmiyorsun
mevsimler çürüyor soluðumda görmüyorsun
...
Necat Uslu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.