Huþû içinde ürperdi sabah, bir ezan sesiyle Sabâ makamýndaki ilâhî bestesiyle...
Önce güneþ kýyam etti daðlarýn üzerinden, Bir esintiyle rükua varýrken gülistanda güller Bülbüller zikrederek tesbihle Yarataný Ýlk gölgeler alnýný secdeye vurdu Ve Âlem, namaza durdu...
Dua için açýlmýþ eller gibi göðe uzanan dallarda Hýþýrdayan yapraklar, sanki dualar fýsýldýyordu; Ýbadetini tamamlarken doða Fark etmese de görmeyen gözler, Bir kez daha doðduðu için Gün, Allaha þükrediyordu....
Ünal Beþkese (2010)
Sosyal Medyada Paylaşın:
ünal beşkese Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.