nasýl çýkýlýr içinden umut gerek bana ( bize) uzanýp dalýna koparmak kalsýn meyveyi caydým doruðundan atlamaktan gördüm yer çekimini insan ne’ler yapmýþ ona baktým
isli ocaklar yaktým çaydanlýða birlikte içince güzeldi çay gönül rengiydi göz göze gelince güneþle ay
sözler sevgili, özdendi uzakta kalsa da nefes, ses birbirine baðlardý özlem bundandý ayný gövdede yaþar gibi soluk almak
gitsin gittiði yere deðin olmaz insaný düþünmemek kimler oturmadý ki deyip bu koltuða þöyle ölümlü gözüyle bakmak
eline uzanýp dokunamaz sen koyarsýn elini bir kenarýna ne güzel otururduk toprakta çimde birde salýncak kurardýk elma aðacýna söylerdik sevda yüklü türküleri
bahçe beklerdi bizi girerdik derme çatma kapýdan atlayarak ark suyunu böyle yaþamaktý umut yarýnlardaydý yarýn
ayaðýmýzda naylon ayakkabý olsun..
30. 11. 2020 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.