Yoksunluk

Sessiz dereler,aðaçlar solgun,serin bir hava
Nerede o cývýltýsý kuþlarýn,nerede acaba
Kalan son ayak izlerini de silmiþtir rüzðâr
O günlerden geriye kalan fotoðraflarda.

Sinmiþtir içine giderek, derin yalnýzlýk
Gelince þu sonbahar, biz de piþmanlýk
Hengâmeleriyle yaþanan günler mazide
Cývýltýlý anlar canlandý,eski resimlerde.

Býrakýn da dolsun cadde yapraklarýyla
Aðaçlar bile sitemli, bu sonbaharda
Savrulsun her bir yere yaprak ve dallar
Gökyüzünde raks ediyor,þu göçmen kuþlar.

Iþýðý tesirsiz artýk doðan güneþin
Toprak bile katýlaþtý, rüzgârsa serin
Piknikçilerle dolan park,bahçe ve mesireler
Sanýrsýn ki boynu bükük ve kederdeler.

Her mevsim kendine özgü, sonbahar baþka
Ýnsanlar hep bu mevsimde düþer telaþa
Kýþ boyunca yenilsin diye türlü yemiþler
Hazýrlanýr tüm özenle kilerdekiler.

Nedendir bir aðýrlýk çöker sanki bünyeye
Bir karamsarlýk sarar ruhu, hep bu mevsimde
Önümüzde ayaz,beyaz, soðuk bir kýþý
Göze almasak da gelecek tipisi,karý.

Öyle ise bu düzen, bu bir akýþtýr
Her mevsim de gereklidir, alýþmalýdýr
Belki þu sonbahar bize yaþatýyor hüznü
Derken birden güneþ açtý, bu tebessümdü.





Sosyal Medyada Paylaşın: