SEN KAL YANIMDA
gözlerinden arþa doðru ince bir çizgi
anlayamam, anlatamam bu nasýl dizgi?
kaþlarýn meydanýnda kahkül ahengi,
mizacý aþkýmýn bu kadar direndi.
bir evren büyüyor bakýþlarýnda,
ellerim alevlenir bir ömür saçlarýnda,
beni tüm âlem tutsun
bir sen kal yanýmda!
gidiyorum iþte bu son elveda
kalamam duramam o kaçýþlarýnda
meðer evhamým tutsakmýþ ruhunda
vur bir kelepçe kalsýn avuçlarýnda!
hangi yaþamak bu nasýl bir idam,
sehpasýnda son dilek sonsuz arzuyla,
titresin gökler býçak kemikte
âfâký düþleyen o iç çekiþle..
yaþasýn ne kaldýysa artýk geriye
seni bana vermeyen makus dileðe,
kýzýl bir gonca düþerken elimden yere
hep seni düþleyecek ve sende olacaðým..!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Faruk Pehlevi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.