...YALNIZ ŞİİR...

Bir gün oturup acýya karþý,
Alýrsýn baþýný avuçlarýna…

Ýmitasyon mutluluklar süzülür,
Beyin hücrelerinden;
Aðrýdan çatlamak üzere,
Bitap;
Yorgun þakaklarýna doðru…

Her þey olmak isterken kainatta,
Hiç kimse olduðun gerçeði çarpar,
Alaycý bir ifadeyle yüzüne…

Bir þiir yazmak isterken,
O’na…
Sadece onunla örülü…

Ve dizeler boyu,
Dizginlemek isterken O’nu,
Baþka bir þiir çarpar yüzüne…
Üçüncü tekil þahýslarýn boðucu nefesinde,
Baþka bir aþk vurur suratýna…
Sana kendi þahsýnýn durumunu hatýrlatýr…
Yani sen birinci tekil þahýs deðilsindir,
Ve olamayacaksýndýr da…

Gelen çarpar, giden çarpar…
Yüzünde her çarpýþmadan arta kalan,
Bir yarým hüzün…

Bir anlamý kalmamýþtýr artýk,
“anlam” olgusunun…

Son bir isteðin vardýr her idam mahkumu gibi…
“Ver bir sigara”
Ve devrilir sehpa…

(24/07/2008-ANKARA) (A-Y)

Sosyal Medyada Paylaşın:

aysegulguncan Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

BABAMA SİTEM... kirli sarı aşk ağrısı... şubat yanığı serdarî bir dilde aşk... mavi... aşkın an/kara hali... diyeti ödenmiş hürriyetin ağıdı eylülün çocukları... ağrıyan II kırık düşün sayhası