bir köpek havladý geçti gecede perdem kapalý dedim bir an karanlýða ayný zamanda birbirini, yolu, tek tük geçen insanlarý seyreden lambalara öyle üst üste binmiþ ki düþünceler beynim seçemiyor arasýndan hangisi öne geçmeli ben mi benden öte insaný öteleyenler mi onlar yolunu bulmuþ gibi yaþamanýn atlýyorlar birbiri üstünden olmazsa eziyorlar karýnca gibi
görmezden gelemiyorum, silik deðil görüntüler bir söylediðini yalanlýyor diðer sözü bir perdede baþka, diðerinde baþka kimdir hokkabaz sahi iyi bakmayan mý gözlerimizin içine
sürü de hoþnut deðil artýk ayný yazýda yayýlýp durmaktan bir de pabuç pahalý konuþursan bant yapýþtýrmakla kalmazlar aðzýna
gece hep gece kalmaz dedim birde az açýk kalsa gözlerin aydýnlandýðýný görürsün göðün silikleþir kutup yýldýzý yarým bile açsan perdeyi güneþ çizmeye baþlar kendini kapýyý açýp, dýþarý çýkmak kalýr sana da
sabah içine alýr tertemiz gülüþleri içinden çýkýlmaz sorunlar ötelenir bir an kasým yapraklarý kýmýldar önünde sanki hiç karýþmayacak gibi topraða yeni adým atmaya çalýþan bebek adýmýný arar ayaklarýn da bu güzel kokuda iþte bu der, bu göðsünde çarpan iþte bu her gün, yeni bir gün..
23. 11. 2020 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.