Prangalara mahkûm
Bir mum sönüyordu gece indiðinde
Ne suç iþledi
Ýki gözün buz çiçeði
Alev titrek
Durmadan yakar kendini
Söyle bana kirpiðim
Zindanýn ücra köþelerinde
Geçen zamaný kendine tecrit ediþinle
Þad deðil feryadýn söylenir
- Ruhun, güzelliðinin kölesi oldu
Gölgeler cürmüne rest çeker
Cihan yorgun
Sen yorgun
Bitmeyen yollarda
Deremediðin nefes darlýklarý
Kök salar sonbahar solgunluðuna
Bölünmek zehir zemberek daðýlmalarda
Yeniden dirilmenin nüshasýný
Tutar elinde uykudan uyanmalar
Hüzün karanlýða eþdeðer
Gam savururken
Boþalýr gözyaþlarýn iplik iplik
Sonra sabrý þiar edinirsin
Gecenin tam ortasý
Tepelerin ardýnda
Yürek çalan hýrsýz misali sokulur
Sevgiye çaðýran hava
-Hissetmiyor musun beni dediðinde
Kadýn baþýný kaldýrdý baktý
Gözleri buluþtuðunda
Bütün gölgeler b’akýþýna býrakýr kendini
Gölgesini tutan nefeste
Ýki ruh fidan gibi dimdik sallandý
Kanadý kýrýk kuþ süzülür
Keþfiyle safa güneþte
Ýlk kez büyür içre kocaman
Bindir gece masallarý
Birbirine sarýlýr yerle gök arasý
Mucize ne güzel þeysin sen
Bulutlarýn ardýnda, ilk elma ýsýrýðý
Seni sevdim yâr
Gecenin bilmem kaçýnda
Susuz yürek çýðlýðýnda
Ayaklarým dolaþýk sana geldim
Tut ellerimden...
Ümmühan YILDIZ