(Diðer çiçekleri sýraladýn þair," gül’ demenin tam zamaný þimdi)
Bir de" gül" de sen ... Gülsüz geçer mi ömür, Hangimizin gönlü kalmadý bir gülde. Gün oldu elde gül, Put gibi kalakaldýk ortada… Gün oldu dilde gül, Dut yemiþ bülbül gibi donakaldýk lahzada. Gül de gül, gül de gül… … (Hep baþkalarýndan bahsediyorsun bense " Gül " diye söze baþlamaný çok istiyorum.)
Bir de "Gül" desen... Yeter ki iste sen gülistaným. Gül, derim, Gülüm, derim, gül yüzlüm… Gülce’m derim, gül cemalim… Ben Gül’ü çok severim, Yabani gülüm, yedi verenim…, Sen iste yeter ki, Gece gündüz Gül, derim… Gül de Gül, Gül de Gül… ... (Senin de gülün de gönlümdeki yeri ayný)
Sen de gül de bir ... Ha sen, ha güllerim… Seni görsem derdest olurum, Koklasam seni mest olurum, Ha sen, ha güllerim… Hangi akþam okþayýp sevsem seni, Tomurcuklanýr o sabah güllerim… ... (Sen "gül" dediðinde neler olacaðýný bilemezsin.)
Sen de: “gül ” de bir… Çok göresim geldi yâr seni, Gül, denince nasýl gülerim? Ah duysam bir sesini, Hissetsem göðsümde nefesini, Tutsam narin ellerini Öpüp koklasam saçýnýn tellerini, Siler gözyaþlarýmý gülerim gayrý ben!
Necip ZEYBEK Her bölümün ilk mýsrasý ayný sözcüklerle oluþtuðundan kafasýnýn karýþtýðýný söyleyen bir dost için için üstteki parantez içinde gösterilen kýsým ile ne anlatýlmak istendiði açýklanmýþ oldu.)
Düz yazýlar için doðru olan , ses ve sözcük tekrarýnýn anlatým bozuklu olduðu görüþünün, bazý insanlarýn yorumlarýnda sözcük tekrarýnýn þiiri zayýflattýðý gibi hatalý bilgiye dönüþtüðünü gördüðüm için bu þiiri kaleme aldým. Bu bilgi manzum eserlerde geçersizdir. Çünkü þiirde “tekrir, cinas, akis, aliterasyon …”gibi edebî sanatlarla söze güç katarýz…
“Sen de gül bir de hele” mýsrasýnda görüldüðü gibi imlâ ve noktalama ve sözcüklerin yer deðiþtirilmesine baðlý olarak ortaya çýkan anlam deðiþikliðine dikkat çekerek ve sözcük tekrarýnýn altýný çizerek bu hatalý görüþe dikkat çekmek istedim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
NecipZeybek Çöreotu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.