Geçici hayat
kalýcý hasar vermez.
Geçmez dediðimiz
neler geçmedi ki;
Hüzünler geçti
Sevinçler geçti.
Gençliðimiz geçti.
Güzelliðimiz geçti.
Ölümler geçti.
Say sayabilirsen.
Ömründen geçenleri
Ýç’inden geçenleri
Ýçi/nin geçtiklerini..
Neyse ..
’’O da geçer ’’dediðimiz basit söz
Belki de en anlamlý sözdü.
Mezarlarýmýz bile kalýcý deðilken
neyin hesabýný yapýyoruz ki biz.
Toz olup uçacaðýz
Kalacaðýz çoðu kez ayaklar altýnda.
Ya da bir aðaç
eþlik edecek topraðýmýza.
Konup bir meyveye
bulaþacaðýz belki de bir çocuðun ellerine.
Önü de arkasý da toz vuslatýn.
Yüzyýllar öncesini çekerken içimize.
Bir tek þiirin cenazesi
kalkmayacak evrende.
Mezarlýk duygularýný
mabet yapmasak bi de..
Geçici dünya için
kýyamet kopsa da içimizde..!
Ferdaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.