selâm olsun yedi askı şairlerine*

1.
ey, imrülkays!
dünyadan sürgün edilmiþ ruhuna sor bakalým
çölden daha büyük ne var cihanda
deve derisine yazýlmýþ þiirlerden
daha muhteþem, daha muhkem
ne var, ne dolaþýr, ne ayaklanýr
ömrünün hep hýrpalanmýþ atlasýnda
2.
ey, tarafe!
sevgi nedir, onu yazdýn
çatlasan da susuzluktan
o yakýcý rüzgârdan
vazgeçmedin gene de
kumlarla kurumlandýn, seviþtin
tabiatýn bahþettiði acýyla
3.
ey, haris!
yiðitlikse yiðitlik
gösterdin bunu
þiirin iffetini korudun
çölde serap oldun
devede kitap
hakikatler uðruna boða gibi soludun
4.
ey, amr!
övünürken yücegönüllüydün sen
yerinirken de öyle
bahar bahçelerine benzerdin týpký
-zemherîsiz, ziyansýz-
gönül lehçelerinde
kuru ekmeðini yerken ve giyinirken
5.
ey, ahtare!
sus biraz
çöz devenin ipini
semerine gül býrak
sonra sen git
deven gitsin
arkasýndan öksüz bir çocuk gibi bak
6.
ey, zeheyr!
çöl senin alfabendir
dinindir îmanýndýr
ve de ülkendir
arapça’da, türkçe’de
yani ki insanca’da
kum senin efendindir
7.
ey, lebid!
arabistan ne yanda
ne meyandadýr ölüm
-saðýndaki meleðe sor
solundaki meleðe de-
neyle harlanýr hasret
aþkistan baðlarýnda
---
Not: Yedi Aský Þairleri’nin (Ýmrülkays, Tarafe, Haris, Amr, Ahtare, Zeheyr, Lebid.) þiirleri, Ýslâmiyetin doðuþundan tahminen 70 yýl evvel (Câhiliye döneminde) yazýlmýþ þiirlerdir.

Bu þiirlerde, Arabistan yarýmadasýndaki göçebe hayatýn ayrýntýlarý, aþk ve savaþ izlekleri, çöl ortamýndan kaynaklý güç yaþama koþullarý dile getirilir. Bu þiirlerin içeriklerinde: sevgi, yiðitlik, övünme ve yergi de vardýr. O dönemde yazýlmýþ þiirlerden sâdece yedisi, deve derilerinin üstüne yazýlmýþ ve Mekke’deki Hacerü’l-Esved’in üzerine asýlmýþtýr.
Ben buradaki þiirlerimi, onlarý, evrensel þiir zincirinin önemli ve yadsýnamaz bir halkasý olarak benimsediðimi göstermek için yazdým.


(*): BirNokta, Ekim 2012, Sayý 129
Sosyal Medyada Paylaşın: