Adı Bilinmez Yalnızlığın Ardından Kalanlar

Soyuta yakýn bir varlýk gibidir yalnýzlýk
Kelimeler birer cellad
Sözlerse bir tutam toprak gibi sessiz ve yýðýnca
Bir yaþam örgüsünün derinliklerine saplanýr kalýr yüreklere
Aðýr aðýr kaplar düþler dünyasýný
Yaþlanmýþ yüzler
Kýrýk dökük hayatlar
Bir bir solar dünyalar
Kaybolursun kendi ruh denizlerinde
Çelimsiz bir aðaç gibi kurusun söylenmemiþ sözlerinle
Sözcükler birden yýðýlýr zihnine
Bir gece lambasýnýn ýsýttýðý ufacýk bir umutta
Karanlýðýnda kaybolup gitmiþsin her güneþ batýþýnda
Anlatamazsýn her þeyi
Kabuslar çöker o masum dünyalara
Çocukken elinden oyuncaðýn alýnmýþtýr
Büyüdüðünde ise geleceðin
Yaþlandýðýnda ise ondan kalmýþ her þeyin
Bir an susar marurlaþýr sokaklarýn
Yalnýzlýk bir çelik hançer gibi rüyalarýnda iþkence aleti
Belki de kederli bir sonun alameti
Anlatamazsýn her þeyi
Manasýzca sözcüklerin kullaþýr
Gözler ise kor bir ölüme bekleyiþ
Sararýr sonbahar yapraklarý
Zalim rüzgarlar kuþatýr her yaný
Ateþten karlar düþer gözlerine
Aðlayamaz donar kalýrsýn
Kimseler de habersizce.
Yýðýlýr kalýrsýn ihtiyarlamýþ bedeninle
Gözler yaþ
Üzerinde eski bir kokulu mendil
Ýsmini bile söyleyemeden
Göçüp gitmiþsin bilinmezliðe artýk...


Sosyal Medyada Paylaşın: