YİTİK CENNET
YÝTÝK CENNET
Yitik bir cennet gibi yüreðim
Çiçekleri solmaya durmuþ
Irmaklarýysa kurumuþ
Hangi duanýn, Amin’inde saklýydým
Ya da , hangi günah ayan etti beni
Bilmiyorum
Düþtüðüm yer deðilmiþ, kaderin rahmi
Yüreðinmiþ
Çok uzun sürdü bu sancý
Hazýrladýysan eðer kefenimi
Doður beni
Kolay mý beklemek
Gece ile gündüzün buluþtuðu yerde
Bir geliþ ve bir gidiþe þahitlik ederek
Hangi beyaz, karalar giymek ister
Matemin özleminin aksine
Hayallerini, rengine hapsederek
Oysa ben
Her gece üstünü örtüyorum ki, bütün renklerin
Gök kuþaðý kirlenmesin diye
Hani, kör numarasý yapan dilenci gibi
Bakýyorum gözlerine
Sen ne verirsen ver
Benim yüreðim, avucumun içinde
Sunmaya hazýrým
Kabul olmasý beklenen
Dua diye
Sýðýnacak bir liman deðil, demir atmak isteðim
Karaya vurup, kýyýlarýna sürüklenmek, belki de
Ya da batýp kaybolmak, derinliklerde
Kim yas tutar, bir zavallý öldüðünde
Kim yaðmur saðar bulutlardan
Gözlerinden süzülsün diye
Kolay mý beklemek
Belkilere sýðdýrýlmýþ bir sevgiyle
Ey kahin
Þimdi söyle
Asýrlar mý geçmesi gerekiyor, bu bekleyiþle
Hangi yýldýzýn arkasýna sakladýn, o müjdeyi
Anlat
Düþtüðüm rahmin, kaderi ne
Yoksa, ne iþe yarar o küre
Oysa bir geliþ
Aydýnlatacak bütün renkleri
Ve yakacak yeniden külleri
Dile gelirken ýrmaklarýmda sular
Ilýk bir rüzgar, okþayacak çiçekleri
Yitik bir cennet gibi
Þimdi yüreðim
Çiçekleri solmaya durmuþ
Irmaklarýysa kurumuþ
Ve sancýsýz bir doðum bekliyor
Biliyorum
Kefenim hazýrsa beni
Ýbrahim Önüç
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.