Hiçbir þey olmamýþ gibi
Bir naðme tuttursam derviþ,
Yörüngesinden çýkmýþ gök kanatlarý
Dað’ýn eteklerinde yýldýz
Uzun uzun dokunsa gözlerine
Haykýrsa irileþir efsunlu
Suya atýlan bir tutam çay olsa
Üzerine kýrmýzý hilâl iþlenmiþ
Penceremin önünde azýcýk uyu
Gecenin sabahý geri dönmez
Silkele þimdi, þu saniyeyi
Uðultusunda boðulan kelimeler
Coðrafyasý burkulmuþ Anadolu’nun
Bu ateþ yaktýðý yerde
Beden anadilini konuþmaz
Sað elin sol göðsünde daðlanmýþ
Ahh! Ýstanbul’un aynasýz yüzü
Çehrene kaç hatýra gömülü
Vapur düdüklerini öttürürken
Limandan limana savruldun
Derviþ, sonu gelmiyor defterin
Daha kalabalýk, daha acýlý
Hepimiz ayný hastalýktan mustaribiz
Susalým…
Ummuhan YILDIZ