Söyleşme (Âşık ile Mâşuk)

Geldi Âþýk :

Ne kýþ dinledim ne yaz,
Atýldým meydâna ben.
Dilerse çalayým saz
Þu güzel cânâna ben.

Güldü Mâþuk:

Dinlemem sözü, sazý,
Ýnanmam bühtâna ben.
Çok taçlýyý, taçsýzý
Düþürdüm hicrâna ben.

Çaldý Âþýk:

Yoktur yatacak yerim,
Sazda çoktur hünerim.
Kýr atýma binerim,
Gelmiþim seyrâna ben.

Bildi Mâþuk:

Çok er gönlünü verdi,
Caný yoluma serdi.
Bildim sendeki derdi,
Alýþtým hayrâna ben.

Çaldý Âþýk:

Yeter yârin nefesi,
Bitmesin hiç sefâsý.
Olsun bana cefâsý,
Kurbaným müjgâna ben.

Çeldi Mâþuk:

Söyle adýn, sanýn ne?
Söyle senin canýn ne?
Söyle güzel yanýn ne?
Geleyim vicdâna ben.

Çaldý Âþýk:

Aþktýr benim can özüm,
Tek yoldaþým bu sazým.
Kimseye benzemezim,
Meyletmem unvâna ben.

Aldý Mâþuk:

Ben bir çoban kýzýyým,
Çok alýnda yazýyým.
Yüreklerde sýzýyým,
Dert oldum dermâna ben.

Soldu Âþýk:

Bana öylece bakma,
Kalbi böylece yakma.
Beni sensiz býrakma,
Uðrarým hüsrâna ben.

Deldi Mâþuk:

Bak bre deli oðlan!
Git baþkasýyla eðlen.
Varmadým nice beðlen
Haþmetli sultâna ben.

Çaldý Âþýk:

Ben nicedir aðladým,
Sanma seni eðledim.
Þu gönlümü baðladým
Zülf-i perîþâna ben.

Yýldý Mâþuk:

Âþýðýn derdiyse yâr
Dolaþsýn diyâr diyâr.
Ýncitir güldeki hâr,
Baktým gülistâna ben.

Çaldý Âþýk:

Dilber cilve, naz eder.
Âþýða kem söz eder.
Eyler seni derbeder,
Sevmiþim mestâne ben.

Aldý Mâþuk:

Aþk; zehirli sücüdür,
Elbet öldürücüdür,
Candan yýldýrýcýdýr.
Aþk istemem câna ben.

Çaldý Âþýk:

Vefâsýzsýn, betersin.
Aþka niçin çatarsýn?
Bin güzele yetersin,
Düþmüþüm buhrâna ben.

Aldý Mâþuk:

Aþk gerekmez canýma,
Yaklaþtýrmam yanýma.
Gayrý beni tanýma!
Uyarým þeytâna ben.

Çaldý Âþýk:

Gönlüm senin derdinde,
Dolaþtýrdýn ardýnda.
Âþýklarýn yurdunda
Katýldým kervâna ben.

Deldi Mâþuk:

Dilesen de ölümü
Diken sarmýþ gülümü.
Yine vermem gönlümü
Daha bin kurbâna ben.

Öldü Âþýk:

Bende saklýdýr adý,
Hem peridir hem cadý.
Söner mi aþkýn odu
Dalsam bir ummâna ben?

Kaldý Mâþuk:

Kavuþmakla aþk olmaz;
Âþýklar murat almaz.
Aþkla aþýk atýlmaz,
Eylerim vîrâne ben.

..............................................

Gezer’im, bir gün gelir;
Aþk ölmez, âþýk ölür.
Ne desem eksik kalýr
Aþk denen destâna ben.
Sosyal Medyada Paylaşın: