bu eylül içim sarardý yapraklar deðil ölüp giderken deðdi yüzün yüzüme bulanýk sulardan da anlamadým gittiðini kulaç attým çamurlu kýyýya
hayat neden seçimini g’örmüyor istediðin yere götür’e’miyorsun bir türlü düðüm üstüne düðüm ekliyor boðazýna yalnýz bir þiirle söyleyebiliyorsun derdini
kimsenin umurunda deðil gibi maskeli dünyada maskesizler söven sayan savaþan öldüren soruyorum kýyamet mi bu zaman
Allah bilir daha ne günler var bu üzünçlü sýçrayýþ korkuyor ellerin de yok uzanacak yüzün silinmezken sayfalardan
senli bir Eylül’ü özlüyorum birlikte pasta mumunu üflediðimiz mutlu doðum günümü sürpriz gelen mutluluðu
özlemek suç mu?
01. 09. 2020 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.