Þimdilerde zaman;
Bir sýzý aðý’dý takvimlerde,
Gözlerim görse de Günyüzü
Yaným yönüm yara bere
Bir muþtu almaya görmesin ruhum
Biliyor musun?
Ben artýk kendimden bile yoruldum…
Uzunca bir yolculuða ihtiyacým var
Ben kalbim, kalbim ve ben…
Bir alfabeye dayayýp gönlümü
Sýðýndým göðsüne þiirlerin
Ne var ne yok heybemde bilmeden
Sunuyorum sana, aciz ömrümü.
Hangi bulut aðlamaz ki görse beni,
Ýhtiyar gönlümde genç görselleri
Þikâyet deðil, bilakis
Yaþama sevinci…
Çocuk olmanýn tek kötü yönü
‘Babasýz’ çocuk olmaktýr, demiþtim
Mezarý baþýnda babamýn,
Visal deðil mi ki, bertaraf eden
Vakitsiz ayrýlýklarý…
Kalbim elimde yaþadým yýllarca,
Ýç çöküþler,
Sabýrsýz seviþler,
Ölüm gibi bekleyiþler,
Ve belki bir gün gelir diye
Visali umuda hapsediþler…
Ve bir umutla bir seher vakti
Kalbime sordum seni
Bülbül kesilmedikçe, haddin deðil dedi…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.