zaman geceye doðru ilerliyordu bir sessizlik vardý havada öylece
sonra karþýya geçerken yolun ortasýnda bir ýþýktý gözüme vuran hepsi buydu birden karanlýkta buldum kendimi kimseye el sallayamazdým ellerim kalkmazdý daha
bir sürü iþlerim yarýda kaldý hatta bazý planlarým bile vardý ama karanlýkta planlar tutmazdý ya