MELDA-HANIM'IN AŞK TÜRKÜSÜ
BÜYÜK KIRGIZ ÞAÝRÝ KOCOGELDÝ KULTEGÝN’ÝN KALEMÝNDEN ÇEVÝREN KALMAMAT KULAMSHAEV.
Melda Haným, icranla, çaldýn gönlü?
Ben aþýðým, þarkýna altýn sözlü?
Asýlýp sen, koluma benim, benim,
Alp bedenim deldin sen yaldýz gözlü.
Dur söyleme, türkünü, Melda Haným,
Vur gövdeme... söylersen, ben aðlarým!
Ardý ardýna vurulup, hem çarpýlýp:
Ufalanam ucunda yen-yakanýn.
Güzelsin sen, þöhret ve deðerinle!
Göz yeþerten, ödeten bedeliyle!
Çekilirsen, yaralý aþkýn için
Çarpýlasýn duvara bedeninle!
Duydu dünya sesini þarkýnýn da,
Koþuþturdu her kesim þaþkýnlýkla!
Sokaklarda, geçiyor arabalar,
Dolanarak besteli taþkýnlýkla.
Balýn rengi saçlarýn, bal rengidir,
Varlýk rengi, âþýðýn al rengidir!
Þýmarýp da atýlsan caný yakan
Týðdýr bazen saçlarýn, gâh delgidir!
Melda Haným, baþlama, o türküne?
Sen zamaný baðýþla, dur öykünme!
Yýkýk gönle, ne denli ýstýraptýr:
Sevdalýyý görmek de, o görküne!
Ani bir son, suskunluk, patlar gibi!
Büyük, zengin, büsbütün çatlar gibi!
...Müdem avaz alçaldý, bir çýrpýndý,
Türkü koptu kesilmiþ hatlar gibi!
Bomboþ Dünya! Kayboluþ... Küçük buluþ...
Yokuz, ben, sen! Sarp yokuþ... Dürüst oluþ...
Yaþlar þiirle birleþip, iman olup,
Alkýþ alýr dik hâlde büyük soluþ!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.