ALDATMACA
BÜYÜK KIRGIZ ÞAÝRÝ KOCOGELDÝ KULTEGÝN’ÝN KALEMÝNDEN ÇEVÝREN KALMAMAT KULAMSHAEV.
Pencerenin þu açýlan gözünden
Serçe girmiþ bu odaya kaçarak.
Oldu tutsak yanýlýrca sözünden,
Boðulurca kaldý halsiz, þaþarak.
Aldatarak onu sonra özgürlük,
Sýnar gibi cam ardýndan bakýyor.
Kaç kere de kanadýný söktürüp,
Kaç kere de tekrar kanat takýyor.
Kapar yolu bir þey gözle görünmez,
Var gücüyle kanat çýrpar, yorulmaz.
Çýrpmazsa da sanki öze dönülmez,
Özgürlüðün kapýsýysa korunmaz.
Þaþaalý þu iki kavak aðacý,
Gövdeleri kucak almaz kocaman.
Dallarýysa geçen iþbu yamacý,
Özgürlüðe kavuþmakta... of aman!
Kucaðýmda nazla, sözle yâr yine,
Öper Ýken yüze vurdu ar yine,
Yumruðunu tuttum hâlâ ateþti ,
Yumruk için beni çekti kendine.
...Neler gözle görülmez hiç, nedense,
Aldanýrsýn, olur hem bir felaket.
Eðer yüzsüz yüz olsaydý herkeste
Aldanmýþlýk olmazdý hiç nedamet...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.