Geçti yarým asýr ve de bir çeyrek...........................................’........Türkçe yazanlarsa lügat paralar
Hala deðiþmedi bu acý gerçek.
Kýzýl elma yine masalda peri
Hayalden öteye geçmez ileri
Düþünceler yobaz, ülküler bitmiþ.
Bahçeler tarumar, bahçevan yitmiþ
Aðaç aþýlanmýþ; dal budanmadan
Özü yok ederek hep þundan bundan
Ne hedef ne ülkü ne umut kalmýþ
Ýremin yerini dünyalýk almýþ.
Kevser saçmaz olmuþ, huriler küskün
Dün neydik ne olduk neyiz ki bugün
Önceleri Çinli, Hintli olmuþuz
Þimdi Amerika’nýn has kuluyuz.
Cumhuriyet kurduk hoþ bir þey ama..
Avrupa kral olmuþ eli lokmamda
Hukukum Fransýz,felsefem Yunan
Sonra da onlara diyoruz düþman
Onlar ki üstümde çalýþýr titiz
Ýblisin meyiyle ediyor vaftiz
Gelen yok giden yok söndü bu ocak
Acep bulunur mu bir gün yakacak?
Uydurukça lügat bön kafalarla
Hakiki ruh, saf dil olmuþ maskara
Gerçek inzivada taklit revaçta
Ruhumuz hevada beden kýskaçta
Nefes almaz olmuþ kültürüm,harsým
Baþka dilden çalýp söylüyor sazým
Caddem sokaðým bilmediðim tabir
Ben öz vatanýmda oldum muhacir
Geç elifbasýný itilasýný
Okuduk fenlere son selasýný
Yirminci yüzyýlýn hayat çarkýnda
Anamýz paradýr; imanýmýz da...
Ýþte hocam sana anlattým halim
O çaðdan bu çaða yok hiç deðiþim.
Kalbimin kör noktasýnda umutlar
Sýkýþýp kaldýlar bir ýþýk arar
Ýrfan ýrmaklarý aksa Turan’a
Dönecek mi bir gün bilmem ummana
Madem ki hayaller olur hakikat
Ne zaman zincirler verir beraat
Býktým beklemekten ne zaman vuslat
“Milli birliðe,dirliðe doðru”