Demiyor

Daha ay baþýnda yükselir figan
Hani baðladýðýn maaþ demiyor.
Kemikler toplansa etmez bir kürdan,
Kemiksiz dil bile su,aþ demiyor

Rakýyý götürür, sanýrsýn ayran.
Ýçer içer de kendine ayyaþ demiyor.
Karýsý artýrýr diþten týrnaktan,
Paramý pul etti oynaþ demiyor.

Seven sevgiliye halin sormadan,
Gel olalým sarmaþ dolaþ demiyor.
Tilkiler elinde olmuþuz tavþan,
Gitti kulak, yeter týraþ demiyor.

Kendinden çekinir olmuþ da insan
Hiç kimse kimseye sýrdaþ demiyor
Kýrgýz,Özbek,Çuvaþ...Hepsi ayný kan
Birbirlerine hiç soydaþ demiyor.

Kirli çamaþýrla doludur her yan
Toplayamaz bunu faraþ demiyor.
Devlete,vekile (lokmayý yutan)
Bir el uzanýp da yavaþ demiyor.

Dil ayný, din ayný bölünmüþ vatan
Gardaþ gardaþýna “gardaþ” demiyor.
Dört bir yandan öte sarmýþ da düþman,
Benimdir; Ýstanbul, Maraþ demiyor.

Eller Mars’a çýktý o hala yayan
Alimi ilmine marþ marþ demiyor
Deðerleri yitti,kalmadý izan
Yok mu kurtaracak bir baþ demiyor

21.04.1998
Perihan Dirican


Sosyal Medyada Paylaşın: