Sana hiç yaþanmamýþ maziyi anlatayým,
Ellerine uzanan elleri ittiðini...
Ve sana hiç geçmeyen sýzýyý anlatayým,
Yüzünü döndüðünde nelerin yittiðini...
...
Fecre sakladým senden emanet tebessümü,
Bir kez gelsen, inan ki saatler de dururdu.
Yalnýzca bakýþlarýn çözerdi bu düðümü...
Hüznümün yerini tek hayalin doldururdu...
...
Bana ’’git" derken, bin kez " dur gitme! " dediðini
Umudun ufuklardan gittiðinde anladýn!
Bunca yýlýn kalbine neler yüklediðini,
Takvimdeki yapraklar bittiðinde anladýn!...
...
Devasýz yaralarý sarmayý býrak artýk!
Kader akýtmadý ki beraber arkýmýzý...
Nereye baksan ýssýz, donuk ve kurak artýk!
Göçmen kuþlar söylüyor, nicedir þarkýmýzý!...
...
Gözlerinin içinden, alýrým gözlerini...
Bir ömür uzak olsan, yine bende kalýrsýn.
Kayboldum sanýrsýn, ben bulurum izlerini
Hicranlý bu þairin, hep kalbinde kalýrsýn
...
..........
20-21 Aðustos 2020
Çanakkale ve Altýnoluk
Mürsel Emre Doðan