AYRACI ÖMRÜN...

Bir ayraç edindim öncesinde
Gecenin derdest sessizliðinde uluyan bir ayraç
Olmalýydým hem de en büyüðünden
Ve baþýmda çatým olmalýydý
Satýrlardan derlediðim
Hem çivi deðil miydi çiviyi söken?

Ve aþka düþtüm ezelden
Bir âþýk idim
Bir keder mahkûmu
Mahpushanenin avlusuna tüneyen
Bir düþün de týlsýmlý varlýðý
Umutsuzluk yüklenmiþtim bazý bazý
Sözcüklerin sele kapýldýðý
Bir kitap arasý ayraç
Eltimle, düþümle ve yalnýzlýðýmla
Anlayacaðýnýz kimse paylaþan mevsimimi.

Mevsimlerden iþgüzar bir Aðustos gecesi
Kapým çalýndýðýnda yazýn son veda hecesi
Elbet ayracý idim ömrün
Hele ki onca öykündüðüm sözcük
Kimi kâbusum kimi cennetim
Cehennemde yanmaya saatler kala
Eþref saatimde saklýydý madem aþkým ve matemim
Bir düþe düþen bomba gibi
Saat ayarlý bir ayraç.

Ne zamanki b/ölündü uykum
Rabbime ve yalnýzlýðýna tutsak.
Ah, ecelim, ah:
Çalma daha þimdiden kapýmý
Düþ gücümle çýktým bir kez yola
Mutluluk serpiþtirdiðim kim ise kol kola
Ve umutsuzluk cepkenim
Saydam bir dünya ve de insanlýk özlemim.
Bendim ayracý düþlerin ve tüm gerçeklerin
Yirmilik diþlerim dökülen bir bir
Oysaki ermeden yirmime bitmeyen düþlerim.

Ekin yerine diktiðim gözlerim
Topraðýn nemli tenine
Gönül hutbem
Suskun beyitlerim
Saðanaðýna teslimim ben bir kez rahmetin
Her ayraç
Her ölüm
Ve her doðum:
Sahi, ben neredeyim?

Bir düþün girizgâhý
Oysaki ömrün son duraðý
Elemin küfü
Gözlerin küsü
Aþkýn nemi
Seyyah düþlerin tozlu ruhu
Sakýncam ve seyyah sevdam
Seccademde saklý yüreðim ve saðanaðým.

Ben bir ayracým ki ömrü b/ölen
Ben ne þair ne kadýn ne erkek
Ben matemiyle asýlý olduðum düzenek
Varsýn yola düþeyim ölüm öncesi
Her i mgede saklý ruhum ve güncesi
Ayýrdým, ayarsýzlýðým
Ah, benim akýlsýz baþým
Rabbime emanet saklýyým tininde evrenin
Rahmeti doygun
Özlemin de sertifikasý
Ayracý güme giden ömrün
Belki de duasý ve vedasý saklý þiirinde
Yalnýzlýðýn.

Dumura uðrayan yazgým, nazým, niyazým
Ben bir seyyah þair ki
Ayraca ve verdiði molalara doymazlýðým
Gün geceden uzan
Gece ömürden kýsa
Aþkýn laternasý adeta içine düþtüðüm tuzak
Ömürden ömür gitti
Ne zamanki þair düþtü aþka
Sonsuzluða varmaya nice þiir gerek
Bir de ayraç
Dokunmasýnlar sakýn bana veda etmeden
Ayracý ömrün þeffaf bir yürek.


DOSTLARDAN ÝNCÝLER

Tohum ve kabir


Nasýl ki bir tohumla baþlar
bir çiçeðin ömrü
Topraktýr yataðý

hep sýcacýktýr
Isýtýr olduðu yeri daima
Korkmayýn
Hiç bir kýþ dondurmaz
Hep yaz mevsimidir çünkü yüreði

Bahar geleceðidir
Sonsuzdur inancý buna
Budur iþte iman
Doðacaðýna inanmaktýr zamaný geldiðinde
Karanlýk deðildir yataðý
Umuttur ýþýðý zira

Dün de gece deðildi
Yarýnlarda O’na göre hep sabah

Önce yaðmur can olur
Sonra güneþ
Bunlar birer vesiledir elbet
Tohum inanýr
Sadece inanýr

Çiçek açsa da olur açmasa da
Doðsa da olur doðmasa da
Her haline þükreder daima
Budur iþte mutluluðunun ilacý

tefekkür et
Bil ki önemli olan tek þey
Yaradanýna teslimiyet ( Teþekkür ederim sevgili asude vuslat)

Sosyal Medyada Paylaşın: