ISRARLA SEVİYORUM, YALAN MI?

Bir sunumdu aþk
Belki de hayatýn gönyesi
Ve zihinlerde yerleþik þablonlar
Tüy döken kuþ gibi
Tuþa gelen Mart kedisi
Ýstifli heceleri kýrptýðým yýldýzlara
Taktýðým düþ perim gibi
Ýnzivada geçen ömrün bereketi
Oysaki harareti demeliydim gizemin
Kimi zaman taþa tutulan yüreðim
Hele ki o iskarpinlerim yok mu?
Ayaðýmý sýkan asaleti taþlý yollarýn.

Ufkum geniþ, bayým ve siz bayan
Ayýlýp bayýlan da yok hani
Sizin dar ceketlerinize sýzýp da
Giyineceðim filan da yok baþtan savma
Mevsimin yasýný tutup
Kuþ üzümü yiyen bir dünyalý
Kuþ tüyünden yastýðým
Bilsinler ki serilip de baþým yasladýðým
Elbet vicdaným ve kýrýklarý kalbimin.

Romatizmalý elleri hazanýn
Kýþ kapýda madem
Dumanýna da odunun vakýfým
Bir de kömür rengi saçlarý sevgilinin
Yakan kor gözleri
Sefil bedenimde yankýlanan bir düþ gibi
Sehven yenik düþen mizacým
Aþkýn hatýrýna yazdým hem ben bu þiiri.

Sözcüklerim özlem en derinden en derinden
Ýmgeler mi yoksa sýrýtan?
Boþ verin siz onlarý
Yeter ki girin koluna þiirin
Nakýþ nakýþ iþlemedim hem ben bu aþký:
Ne o, öyle?
Anlamam ben dikiþten nakýþtan
Varsa yoksa beynimde sefasýný süren
Nice yeis
Bir de bakracý ömrün
Süt saðan bir düþ perisi:
A, evet, bir de sefil kalemim
Ne zamanki rastlasa bir düþe
Pis pis sýrýtan uykunun arifesinde
Kolay deðil hani, durduk yere
Neden yazar ki insan?
Durduðumu kim söylediyse
Kilitlesin gözlerini kalbime
Kök söktüren heceler ve de aþk
Israrla seviyorum, yalan mý?

Sosyal Medyada Paylaşın: