bir dakika yaðmur yaðdý az önce çatýdaki týpýrtýlardan anladým ancak dönüp bakýncaya dek sürdü yazý unutmuþ rahmet izlerini aradým yolda deðdi mi düþündüm ýlýklýðý susamýþ yapraklara
bu kadarcýk bir sevgi yaðmuru yaðsa bakýþlarýmýz bulsa birbirini uyansak derin uykulardan yolunda gitse iþler enflasyon alýp baþýný gitmese insanýn yüzüne gülücükler eklese her yeni gün savaþ olmasa
bir an yaðmur yaðdý az önce suyun topraðý unuttuðu yerde ova avuçlarýný açmýþ bekliyordu kabul olmayacak bir duada kupkuru, topraðý alýnmýþ þapkalý tepeye baktým sorguladý mý benim gibi yanýna dizilmiþ evler gördü mü hiç çiðdemini
eski günlere gittim az önce ince çöp bacaklarým yaðmur arkýnda yürüdü çekirge kovaladý az sonra annem kana kana içti kuyu suyunu al bir daha çek dedi bana kanmadým
kuyunun yerindeki eve baktým..
20. 08. 2020 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.