Ayný evde doðduk, Ayný kadýna anne dedik, Ayný adama baba; Ayný memeden emdik, Ayný tastan su içtik ... Kardeþtik biz, kardeþ; Ama ne kadar kardeþ acaba?
Yeni kazýlmýþ bir mezarýn baþýnda, Put gibiyim ayakta... Kardeþimin ismi yazar, Yan yatmýþ bir mezar taþýnda. Ben soðuk soðuk terlerken, Göç etti diye çok erken, Ah çeker,vah çeker de yanar, Eþ dost akraba... Anam aðlar, bacým aðlar, Yakýnlar aðlar,uzaklar aðlar... Oysa farkým yok gibi, Donuk donuk dýþtan bakan þu adamla, Akmaz benim de gözümden bir damla. Kardeþtik biz, kardeþ, Ama ne kadar kardeþ acaba?
Okul sýralarýnda ayrýlmýþtý, Yollarýmýz galiba, O,ayrý þeyler duyar, Ayrý þeylere güler, Bakar oldu ayrý þeylere; Ben ayrý... Ve atýldýðýmýzda hayata, Doðrularýmýz ayrý, yanlýþlarýmýz ayrý, Kaygýlarýmýz, arkadaþlarýmýz, Öfkelerimiz, sevinçlerimiz ayrý ayrý. Kavgalarýmýz, hayranlýklarýmýz ayrý... Ayrý düþünsek de ayrý yaþasak da gayrý... Yine kardeþtik biz, yine kardeþ Ama ne kadar kardeþ acaba?
Baþka mezar baþlarýnda aðýtlar dinlemiþ, Aðlamýþtým oysa o zaman ben. Ana ayrý, Ayrý olsa da baba, Topraða yüreðim girmiþ gibi, “Kardeþim, kardeþim” diye inlemiþtim, Oysa o zaman ben... Ekmeðim gibi acýlarýmý paylaþmýþtým, Sevinçlerimi, Korkularýmý paylaþmýþtým onunla. Umutlarýmý umut edinmiþ; Hayallerimi hayal... Onunla heyecanlanmýþtým; Ve aðlayýp gülmüþtüm, Hatta ölüp ölüp canlanmýþtým onunla... Ana ayrý, Ayrý olsa da baba, Onunla da kardeþtik biz, yine kardeþ; Ama ne kadar kardeþ acaba!
Kardeþtim ben, Ýkisiyle de kardeþ... Birisiyle, ayný kandan, Göz yaþý bile dökemesem de arkasýndan... Diðeriyle kardeþ, Olmasa da kanýmdan, Ayrýlmadý çünkü o hiç yanýmdan... Ýyi- kötü günlerimizde beraberdik, Doðruda, yanlýþta beraber... Ve adým gibi biliyorum ki, Cehenneme de gitsem, Vallahi orada da edecek bana eþlik. Öz kardeþimin mezarýnýn baþýnda Anladým, anladým ki; Yalnýz kandan deðil; Kültürden de doðarmýþ kardeþlik! Sosyal Medyada Paylaşın:
NecipZeybek Çöreotu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.