YAŞAMIN PORTRESİ
Bu Aþk’tý;
Bir þimþek çakýmý gibi geçip gitti.
Derin yüz çizgilerimde, sendin saklý kalan.
Bunu çakozlamýþ olacak ki
Dýþarýda kiþnemekte, zýrdeli zaman.
Ýhtiyar bir baykuþun ellerinde çýrpýnmaktadýr, umutlar.
Malamat oldu heyecanlý buseler,
Hayat kadýnýnýn dudaklarýnda.
Üvey evlatlýðýný sürdürmekte olan yarýnlarda,
Ýsyanlarýn en kýdemli fokurdanmasý yaþamakta.
Ellerinden tutaný yok, med-cezirlerin.
Küflü aynalarda,
Cin çarpmýþ fotoðrafý var, feleðin.
Tahta raflarda, tozdan görünmüyor anýlar.
Anlamsýzlýklar istilasýndan, çýkaramadým bir anlam.
Mezarlýktan geçtiðinden haberi var mý
Saçlarýný bir güzel taramaktadýr vuslat, tas tamam.
Gecenin, bitmeyen ninnileri hatýrlatýr
Ýplere serilmiþ kuru çirozdur, yaþam…
(24 Eylül 2011 – 10.Þiir Kitabýmdan)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.