BABAM RAHMETLİ AHMET TOMBUL'UN ANISINA

O sabah vakti,
Ezan sesi ile
Ruhunu teslim ederken
Yüce ALLAH’a,
Ilýk rüzgarlara
Kanat takýp,
Uçup gittin
Dönülmez diyarlara.


Nice 11 Þubatlar
Geldi-geçti.
Nice
Elem, keder, gözyaþý
Kapýmýzý týkladý.
Nice acýlarla boðuþtum.
Hiçbiri
Asla Seni unutturamadý.


Torunum Ahmet METE’yi
Þevkat, sevgiyle koklarken;

Benden önce
Ölen çocuklarýn
Aklýma geldi.
Yaþam, seviler, renkler;
Senin yokluðunda
Anlamsýz birer bilmecedirler...


(11 Þubat 1990 da Akciðer kanserinden kaybettiðim, iyi,dürüst,içi insanlýk sevgisi ile dopdolu,yardýmsever, güleç yüzlü ve imanlý babamýn yanýnda unutmak kelimesi, buhar olup uçuyor.....)

Sosyal Medyada Paylaşın: