BU AŞK’TI BENİ PERİŞAN EDEN

Aþkla,
Aramýza kara kediyi sokansýn.
Köþebaþýný, sývýþýp kaçan, umutlarýmdýr.
Eski bir hikâyeyi anlatmaya baþlar ihtiyar kurt;
Yüreðinde,
Yeniçeri ayaklanmalarý hazýr ve nazýrdýr.
Teselliler ise, sýrra kadem bastý.
Bir sonbahar esintisidir, ensemi gýdýklar.
Gecenin bilinmeyen beddularý,
Yaylý çalgýlar eþliðinde, ortalýkta oynaþýr.
Bomboþ bulmuþlar meydaný,
Aðýr sýklet düþünceler, üzerime yýkýlýr.
Masmavi öykülerin üzerlerinde ölüm külleri uçuþmakta.
Diyecek yok, girdaplarýn dönence mutluluðuna.
Güzel þarkýlar da kýsýrlaþtýrýlmýþ,
Köhne barlarýn ortamlarýnda.
Atýlan adýmlarýn, sahipleri belli deðil.
Belli belirsiz gölgeler geçip gidiyor.
Aþina o dilenci de, artýk el uzatýp para istemiyor.
Kaldýrým taþlarýnýn rengi hepten deðiþmiþ.
Mevsimine uyup, kabuk deðiþtirmekte duygular.
Vefasýz sevgili uðruna;
Zamana karþý,
Yavaþ yavaþ acý maðlubiyeti tatmaktadýr,
Saçlardaki aklar…


(20 Eylül 2011 tarihli 9.þiir kitabýmdan)




Sosyal Medyada Paylaşın: