Beyazýt Kapýsý’ndan Kovulur, Ne varsa hüzünden yana. Arayýp Bulamaz insan Kendini burada. Güvercin kanatlarýnda Saklanýr, Umutlar. Bedestan’da yudumlanýr Yorgun-meyhoþ çaylar. Yelpaze gibi rüzgarlardýr, Tarih’ten eser. Neler anlatýr da Bilemeyiz, Direklerarasýnda Fokurdatýlan nargileler.
Sultanhamam Kapýsý’na Vardýðýmda, Zaman çekip gider. Hep karþýmda durur, Annemin; küçükken aldýðý Sünnet elbiselerim. Bomboþ kalýr Sultanhamam Çarþýsý, Tepede-týrnaða titrerim.