GECE YORGUNLUĞUNUN MOLA SEANSI

Yaþamla zamanýn, bitmiyor doyumsuz halveti;

Umutsuzluk,
Müzik notalarýnýn üstüne atmýþ bir çizik,
Diþleri dökük eþeðin anýrma çirkinliðinde doruk.
Üstüne üstlük,
Tuvalette, necasetini giderirken,
Uyuya kalmýþ enayi arþidük.
Güzellikleri defterinden silmiþ
Bir sis perdesini indirmekle meþgul, günbatýmý.
Gidecek yerleri olmayan, saf duygular,
Dubleks daire niyetinedir,
Fare deliðine sýðýþmaya çabalýyorlar.
Gündelik ellerde yaþam savaþý veriyor,
Yorgun –solgun ve de kendinden bihaber aþklar.
Sonbaharýn, olanca gücüyle ablukaya aldýðý
Otobüs duraklarý,
Yýlgýnlar semtine gitmeyi bekleyenlere kýzgýn ve öfkeli.
Anýlarýn üstünde, parmak kalýnlýðý küfler,
Her telden, çalýp söyler.
Yaþlý kadýnýn dudak bükümlerinde isyanlar.
Önüme zorla itiliyor, bilinmeyen denklemler.
Maksat, benden haraç istiyor yýllar.
Kýyýya baðlý eski kayýkta, bata çýka nefes iniltileri.
Yakamozlarýn aðzýný býçak açmýyor.
Nötr kývamýna getirdi tüm yeminleri,
Geri dönmeyen o vefasýz sevgili…


(18 Eylül 2011 tarihli 9.þiir kitabýmdan)




Sosyal Medyada Paylaşın: