TERSİNLEMELERİN BİTMEYEN VERSİYONU

Terbiye edilmemiþ beygirlerin koþuþturduðu
Düþüncelerin hýþmýna uðramaktayým.
Etraf toz duman.
Ekþimekte, tanýnmayanlarýn iplerine serdiði un.
Nasýl olsa eline bir fýrsat geçecektir,
Keyfinden dört köþe.
Buralarýn külhanbeyi olan Baykuþun.
Kýrýk bir saksýda,
Yaþamýn sihrini çözmeye çalýþýyor, serçe kuþu.
Haberi yoktur, puhu kapanýný kurmuþtur geceler boyu.
Hüznün aðýrlýðýndan, yamulmuþ kaldýrým taþlarý.
Açýk kartlarýný oynar seviler.
Yalancý aþklarýn ellerindeki kozlarýdýr,
Yaþam masasýnýn çuhasýna yatýrýr, umutlarý.
Vefasýzlýðýn rüzgârlarýna karþýn,
Ölü yüzlü görünmekte kasýmpatýlar.
Loþ sokakta yaðan isli yaðmurda yýkanýp
Kefenlenmesini bekliyor anýlar.
Kaþarlanmýþ yalnýzlýðýn karný açtýr,
Bir tek benim sanki akrabasý, sarýp sarmalar.
Buz kestirir bütün adýmlarýmý,
Hiç çekilmiyor, sarhoþ gecelerin kahrý.

Þikayetçi deðilim;
Ne nefeslerimde ahlar, ne gözümün ufkundaki güneþ.
Ne de beni reddeden bu yürekten.
Beklemekten vazgeçirtemediler beni,
Kývrak-oynak dans eden vefasýz sevgiliden…

(16 Eylül 2011 tarihli 9.þiir kitabýmdan)



Sosyal Medyada Paylaşın: